Nieuzasadnione poczucie winy

Poczucie winy towarzyszy nam codziennie i ma związek z różnymi aspiracjami, których nie dajemy rady spełnić. Postrzeganie siebie w kontekście tego, że jesteśmy „niewystarczająco dobrzy” jest typowe nie tyle dla ludzi z depresją, co dla ludzi ambitnych i inteligentnych. Jednak nieadekwatne, nasilone poczucie winy utrudniające funkcjonowanie i stale się pogłębiające to jeden z głównych objawów depresji.

Powodów do ciągłego poczucia winy jest od cholery i niezależnie od tego, czy masz depresję, czy nie, czujesz to kilka razy dziennie. Za rzadko dzwonisz do rodziców. Znowu nie wyrobiłaś się ze zleceniem. Ktoś nie zrozumiał Twojego żartu. Nie masz czasu pojechać z kotem do weterynarza. Zgubiłeś ważny papier. Jesz za dużo słodyczy. Upiłaś się i wysłałaś żałosnego SMSa do eks. To są powody, dla których niezadowolenie z samego siebie jest w jakimś stopniu uzasadnione.

W depresji jest inaczej. Poczucie winy osoby z depresją dotyczy rzeczy, na które obiektywnie nie ma ona wpływu. W depresji obwiniamy się o stan zdrowia innych osób, złe samopoczucie współlokatorów, obniżoną aktywność wywołaną chorobą, przedłużające się leczenie, czyjeś wrogie spojrzenie czy problemy rodzinne. Jeśli nie podejmiemy leczenia, ten stan nasila się do tego stopnia, że nasze postrzeganie siebie jest skażone urojeniami. Wiele osób w ciężkiej depresji ma poczucie grzeszności, odpowiedzialności za całe zło na świecie, twierdzi, że jest złym człowiekiem.

Poczucie nieuzasadnionej winy lub nieadekwatne obwinianie się za niewielkie niepowodzenia na początku jest trudne do zauważenia. Jeśli jednak często myślisz, że jesteś bezużyteczny, że jesteś ciężarem dla bliskich, że sam jesteś sobie winny, może to oznaczać zbliżający się epizod depresji.