Którymi roślinami możemy się zatruć?

Aloes (Aloe Vera) należy także do rodziny Liliaceae. Pochodzi z Afryki i Madagaskaru. Objawy zatrucia są o umiarkowanym nasileniu. Dominują objawy żołądkowo-jelitowe ale w wyniku zaburzeń elektrolitowych i utraty potasu może dojść do arytmii serca. Antraglikozydy zawarte w aloesie mogą uszkadzać śluzówkę przewodu pokarmowego i powodować krwawe biegunki. Roślina może uszkadzać także nerki, a u ciężarnych powodować poronienia. Leczenie polega na wyrównywaniu zaburzeń wodno-elektrolitowych.

Irga (Cotoneaster) należy do rodziny różowatych Rosaceae. Roślina ta zawiera cyjanogenne glikozydy. Prunasina występuje w korze, liściach i kwiatach. Kolejnym związkiem aktywnym biologiczne jest amigdalina. Objawy zatrucia to zaburzenia żołądkowo-jelitowe, krwista biegunka oraz ślinotok, nadmierna utrata płynu może prowadzić do odwodnienia. Leczenie polega na sprowokowaniu wymiotów, i kontroli nawodnienia zwierzęcia.

Ognik Ciernisty (Pyracantha) także należy do rodziny różowatych. Pomimo zawatości glikozydów cyjanogennych, roślina ta wywołuje łagodne objawy żołądkowo-jelitowe z powodu ich niskiego stężenia. Objawy kliniczne występują rzadko i są związane ze zjedzeniem dużej ilości rośliny. Biegunka, wymioty, bóle brzucha to typowe objawy zatrucia. Leczenie nie jest konieczne.

Jarząb pospolity (Sorbus aucuparia) to kolejny przedstawiciel tej rodziny. Zawiera glikozydy cyjanogenne, amygdaline, kwas paraskorbowy który jest drażniący dla błon śluzowych. Objawy kliniczne są łagodne, przemijające. Obejmują lekką biegunkę i ślinienie. Leczenie nie jest konieczne.

Narcyz (Narcisuss) należy do rodziny Amaryllidaceae. W większości przypadków dochodziło do zatruć cebulką. Narcyz zawiera alkaloidy i glikozydy które powodują wystąpienie objawów klinicznych. Alkaloidy te obejmują narcyzynę, narcyklasynę, galantaminę, likorynę. Do glikozydów zalicza się scylitoksynę. Występują także szczawiany wapnia o działaniu drażniącym. Pozostałe związki mają działanie drażniące, wymiotne, przeczyszczające. Objawami zatrucia są wymioty, biegunka, brak apetytu, ślinienie, gorączka, senność, blade błony śluzowe. W cięższych przypadkach może dojść do niezborności, zapaści, obniżenia temperatury ciała, odwodnienia, drgawek. Rzadko dochodzi do śmierci. Możliwa jest reakcja alergiczna po kontakcie z sokiem rośliny. Leczenie polega na sprowokowaniu wymiotów, oraz odpowiedniego nawodnienia zwierzęcia.

Wiciokrzew (Lonicera spp.) należy do rodziny przewiertniowatych – Caprifoliaceae. Zatrucia wywołuje kwas walerianowy oraz ksylocysteina o działaniu drażniącym. Objawy zatrucia są zazwyczaj łagodne i obejmują wymioty, biegunkę, senność. Zazwyczaj leczenie nie jest konieczne.

Kasztanowiec zwyczajny (Aesculus hippocastanum) z rodziny Hippocastanaceae. Substancją trującą jest eskulina, glikozyd saponinowy. Najbardziej toksyczne są młode liście i kwiaty. Objawy zatrucia to najczęściej, biegunka, ślinienie, krwawe wymioty, zwiększone pragnienie, brak apetytu, odwodnienie, niepokój, ataksja, drżenie mięśni, sztywność, gorączka, częściowe porażenia. Leczenie polega na sprowokowaniu wymiotów, oraz płukaniu żołądka. Węgiel aktywowany jest mało skuteczny. Jeżeli zwierze połknęło kasztan możliwe jest zatkanie przewodu pokarmowego. W takiej sytuacji niezbędny jest zabieg operacyjny i usunięcie zalegającego ciała obcego.