Dyskopatie lędźwiowe – przyczyny, objawy i metody leczenia

Dyskopatie lędźwiowe nazywane też przepuklinami jądra miażdżystego są powszechnym problemem zdrowotnym. Schorzenie to jest zespołem symptomów będących skutkiem zmian degeneracyjnych krążków międzykręgowych kręgosłupa potocznie nazywanych dyskami. Krążki międzykręgowe składają się z jądra miażdżystego, będącego swoistym amortyzatorem i opasującego go elastycznego pierścienia włóknistego. Zdrowe dyski skutecznie chronią elementy kostne kręgosłupa przed ocieraniem się o siebie i amortyzują wstrząsy, na które narażony jest kręgosłup. W procesie degeneracyjnym dochodzi do odwodnienia dysku, utraty elastyczności pierścienia, utraty wysokości dysku i w rezultacie zwiększenia jego podatności na uszkodzenia. Pęknięcie pierścienia skutkuje wysunięciem się jądra miażdżystego i uciskiem na nerwy. Ucisk na rdzeń kręgowy lub korzenie nerwów rdzeniowych może doprowadzić do niedowładów kończyn.

Dyskopatia lędźwiowa może dotyczyć jednego krążka międzykręgowego lub zaatakować większą ilość kręgów. Dyski z upływem czasu ulegają odwodnieniu, w rezultacie może dojść do tak zwanej dyskopatii lędźwiowej wielopoziomowej.

Przyczyny dyskopatii lędźwiowej

Odcinek lędźwiowy kręgosłupa jest położony nisko, przenosi duże obciążenia, jest bardzo ruchomy więc zużycie, uszkodzenie dysków w jego obrębie jest przyśpieszone. Czynnikiem sprzyjającym dyskopatii lędźwiowej jest wiek i sumujące się w obrębie kręgosłupa dokuczliwe zmiany związane z trybem życia.

Przyczyną dyskopatii może być siedzący tryb życia, brak ruchu, otyłość, dźwiganie zbędnych kilogramów przyśpiesza procesy degeneracyjne. Przyczyną mogą być silne urazy mechaniczne (np. wypadek komunikacyjny), urazy przeciążeniowe (nieumiejętne dźwiganie ciężarów) lub gwałtowne ruchy w dolnej części kręgosłupa. Do rozwoju schorzenia mogą przyczynić się niektóre wady kręgosłupa, skolioza, zbyt wąski kanał kręgowy, ciąża czy osteoporoza.

Pierwszym, charakterystycznym objawem dyskopatii lędźwiowej jest ból w dolnej części kręgosłupa. Nagły, kłujący, silny ból może być objawem wypadnięcia dysku. Ból promieniujący przez pośladek aż do nogi, a nawet do stopy jest objawem rwy kulszowej. Podrażnienia nerwów skutkują zaburzeniami czucia, mrowieniem, osłabieniem siły mięśni, a nawet niedowładem stopy. Pacjent odczuwa bolesne skurcze wywołane napięciem mięśni przykręgosłupowych. Mogą pojawić się również problemy z utrzymaniem moczu i stolca.

Zobacz: https://kregoslup.carolina.pl/schorzenia/dyskopatia/.

Leczenie dyskopatii lędźwiowej

Objawów dyskopatii lędźwiowej nie wolno lekceważyć, należy zasięgnąć porady specjalisty na przykład w Centrum Leczenia Chorób Kręgosłupa Szpitala Carolina w Gdańsku lub w Warszawie. Metodę leczenia ustala i nadzoruje lekarz stosownie do wieku pacjenta i odczuwanych dolegliwości.

W leczeniu zachowawczym stosuje się leki przeciwzapalne, leki przeciwbólowe oraz ćwiczenia wzmacniające mięśnie pleców i poprawiające ukrwienie tkanek przykręgosłupowych. Pomocne mogą być metody kinesiotapingu czy masażu tkanek głębokich.

Gdy leczenie zachowawcze nie daje oczekiwanych rezultatów konieczna może być interwencja chirurgiczna. Operacja jest zalecana, gdy inne mniej inwazyjne metody nie skutkują. Zabieg ma na celu stabilizację kręgów oraz usunięcie zmian zwyrodnieniowych. Neurochirurdzy stosują się w leczeniu dyskopatii nowoczesne procedury małoinwazyjne takie jak endoskopowa chirurgia kręgosłupa, microdiscektomia czy DISCOGEL®, które są korzystniejsze dla pacjenta – np. mniej ingerują w układ kostno-stawowy.